اثر روش های استخراج بر خصوصیات ضداکسایشی گیاه اناریجه (affinis pimpinella)

چکیده هدف از این مطالعه بررسی اثرات روش­های مختلف استخراج بر فعالیت ضداکسایشی گیاه اناریجه (pimpinella affinis) بود. عصاره گیاه اناریجه با استفاده از روش­های ماسراسیون، اولتراسوند و استفاده از سیال فوق بحرانی استخراج شد. بازده استخراج و میزان ترکیبات فنولی عصاره­ها اندازه گیری شد و ارزیابی فعالیت ضد اکسایشی عصاره در چهار سطح غلظتی (500، 1000، 1500 و 2000 ppm) با استفاده از آزمون مهار رادیکال آزاد dpph و بیرنگ شدن بتاکاروتن:لینولئیک اسید انجام شد. فراکسیون ترکیبات فنولی با استفاده از دستگاه lc-ms تعیین شد. مقادیر فنول کل عصاره­ها بین 69/1836-25/1502 (g e100mg ga/) بود. نتایج نشان داد روش استخراج با سیال فوق بحرانی و استخراج با اولتراسوند به ترتیب بالاترین بازده استخراج و ترکیبات فنولی را داشتند. عصاره حاصل از اولتراسوند بالاترین فعالیت آنتی اکسیدانی را در روش مهار رادیکال آزاد dpph داشت. بیشترین ترکیب سازنده عصاره (54/13%)، کلروژنیک اسید بود. نتایج این تحقیق پیشنهاد می کند عصاره اناریجه به دلیل دارا بودن ترکیبات فنولی، دارای خاصیت ضد اکسایشی بوده و میتواند جایگزین مناسبی برای نگهدارنده های سنتزی باشد.